|
||
|
[Menu_Title]
عارف از این چشمه می نوشد کمال مژده ای شبنم پرستان گل رسید اشک شوق از دیده بلبل چکید گل پرستی شیوه بلبل بود روح بلبل رنگ و بوی گل بود گل شد از رخسار زهرا در شگفت بلبل آوایش از این مریم گرفت در چمن از عشق او سرگشته است نغمه اش ام ابیها گشته است خانه نقش آفرین کردگار شاهکار خلقتش گل کرده بار نقش هستی را مجسم کرده است محو حوا روح آدم کرده است چون به زلف آفرینش شانه زد بهر آذین نام آن ریحانه زد نو گلی که باغ عالم دیده است افتخارش حضرت مرضیه است مصطفی را کوثر حق منت است بر فراز آفرینش شوکت است کوثر قرآن بود بنت الرسول زیور کون و مکان باشد بتول تشنگان را مهر او باشد زلال عارف از این چشمه می نوشد کمال بر شما زهرائیان بادا نوید آفتاب خلقت از مشرق دمید شد تولد آسمان اختران یازده کوکب بود زین کهکشان زینت هستی فدایت جان من عشق تو شد رونق ایمان من غنچه با نام تو می خندد به باغ گرچه دارد در دل از داغ تو داغ آن حسینی را که تو پرورده ای عالم از نورش منور کرده ای تا بود در پیکر عالم خروش نور فرزندت نمی گردد خموش مهدیت دارد به کف نبض زمان می تپد بهرش دل از پیغمبران با چه شوری دُروَش اشعارش سرود مست وبی خود واله و دیوانه بود شاعر فضل الله دُروَش متخلص به (دروش)
مراسم این هفته هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت ابوالفضل (ع) اردبیل مداح اهل بیت : حاج حسن یحیوی
شرحه اين صداي ناز عباسِ من است نغمه‌هاي راز عباسِ من است شرحه بر بيت خموشم مي‌رسد باز تكبيرش به گوشم مي‌رسد آمده آهِ ابالفضلم به گوش مشك دارد گه به دندان گه به دوش ناله با اين گريه‌هايم مي‌كند آمده مادر صدايم مي‌كند! من دعا بي قدر و بي حد گويمت اي ابالفضلم خوش آمد گويمت آمدي مادر فداي موي تو پس چرا خاكي شده گيسوي تو؟ گو مگر روي زمين افتاده‌اي؟ گو مگر از صدر زين افتاده‌اي؟ كار مادر اشك مجنوني شده چشم عباسم چرا خوني شده؟ چنگ خود كي پاي زلفانت زده؟ تير كين كي بر دو چشمانت زده؟ با دو دستت دست مادر را بگير تا كشم از چشم شهلاي تو تير واي عباسم دو دستانت كجاست؟ بازوان همچو مردانت كجاست؟ مادرت شد سرفراز جنگ تو علقمه شد عرصه‌ي آهنگ تو من شنيدم از وفا و غيرتت دور تو گردم فداي هيبتت من شنيدم طعنه بر رشكت زدند مادرم تا تير بر مشكت زدند من شنيدم بي دو دست از روي زين اي گلم با صورت افتادي زمين دامن زهرا سرت بگرفته است آه! زهرا در برت بگرفته است بانويم از غم رهايت كرده است فاطمه مادر صدايت كرده است حاجي من حج تو باشد قبول اجر تو با دست زهراي بتول آمدي اين دل حزين با خود ببر مادرت ام البنين با خود ببر
توکّل امام محمد باقر علیه السلام در سخنی گهربار فرمودند: «کسی که به خدا توکّل کند، شکست نمیخورد»[1] و قیام خونین عاشورا، سرشار از این آموزه نیک الهی است که فرجامی جز پیروزی حق بر باطل را نوید نبخشید. امام حسین علیه السلام گرچه به استناد دعوتنامههای کوفیان به سمت آنان حرکت کرد، ولی توکّل آن حضرت به خداوند متعال بود. به همین دلیل، وقتی میان راه، خبر بیوفایی مردم و شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام را شنید، تصمیم خویش را تغییر نداد و برای انجام تکلیف، با توکل به خدا راه خود را ادامه داد. نیز بر این اساس بود که صبح عاشورا و با شروع حمله همهجانبه و بیرحمانه دشمن، در نیایشی به درگاه خدا، اعتماد به پروردگارش را چنین بیان فرمود: خداوندا! تو تکیهگاه من در هر اندوه، و امید من در هر سختی هستی. تو در هر پیشامدی تکیهگاه و مایه پشتگرمی منی.[2] منابع 1. امام خمینی، صحیفه نور، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. 2. دشتی، محمد، فرهنگ سخنان امام حسین علیه السلام، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین علیه السلام، چاپ سوم، بهار 1384.
شهر مدینه غصه و غم دارد امشب حال و هوایی پر ز ماتم دارد امشب یک یاس پرپر دارد امّا خانه وحی چشم علی اشک دمادم دارد امشب او مادر ارباب مظلومم حسین است در سینه اش داغ محرّم دارد امشب بوی محرّم می دهد شهر مدینه چیزی مگر از کربلا کم دارد امشب امشب نشد دیگر نماز شب بخواند زهرای اطهر قامتی خم دارد امشب بر روی رخسار تو مانده جای سیلی مهتاب رویت شد خسوف از رنگ نیلی (اشعاری از محسن زعفرانیه) |
|
طراحي پوسته از : ايران نقش
تمام حقوق سايت متعلق به : هیئت عزاداران و سینه زنان حضرت اباالفضل (ع) اردبیل مي باشد
